2002 yapımı harika bir Kore filmi daha. Film arada 30-40 yıl civarı zaman olan iki farklı ama ilgili hikayeyi birbirine paralel olarak anlatıyor. Bu iki hikayede anne ve kızı oynayan kadın aynı kişi olduğundan ve bir de benim dalgınlığım eklenenince olayı biraz geç fark ettim ama neyse.
Efendim filmin kurgusu çok güzel ve fazlasıyla doyurucu. İki saati biraz aşsa da boşa geçen zaman neredeyse yok. Ayrıca film drama türünün hakkını fazlasıyla veriyor ve insanı içine çekmeyi başarıyor. Kısaca Kore sinemasına sempatisi olan herkesin izlemesi gereken bir film.
5 yorum:
Dalgınlıkmış, sabaha kadar uyuma dalgınlık de :)) Bu mudur şimdi :))
Şimdi senin neden sonuçların pek uyumlu olmamış. Sabaha kadar uyumadıysam dalgın olmam doğal değil mi? Gerçi benim dalgınlığım daha ziyade genel, özel değil. Dikkat eksikliği diyelim.
imdb de iyi vermiş, bu akşam izleyebilmeyi umuyorum.
film guzelmis ya. hem cok guldum. ozellikle hastanedeki kapi sahnesine. ha bildigin saf adam :)
gozyaslarimi tutamadigim yerlerde oldu. ah ulan. filmlerde yasamak vardi.
Hakikaten bazı filmler insana bu duyguyu veriyor. Benim buralardan çıkardığım sonuç ise şu:
Hayatını bağımsızlaştırmak ve tabi ki bazı değerlerimiz ölçüsünde yeni hayatlara/kişilere açmak. Yoksa o isteğe ulaşmak mümkün değil pek.
Ayrıca filmde hem komedi, hem hüzün, hem mutluluk her şey var. Ondan demiştim dram'ın tam hakkını veriyor diye.
Yorum Gönder