Neden Barcelona!?

Yurt dışında takım tutma işi biraz farklı işler. Dönem dönem değişebilir sempati duyduğunuz takım, mutlak bir bağlılığınız yoktur sonuçta. Her ülkede de ayrı ayrıdır bunlar. Ama ben herkesin bildiği özel takımdan bahsediyorum.

Yatılı okuduğum lise zamanlarında çok sevdiğim futbolun Avrupa kısmından kopuk yaşadım. Ne zamanki üniversiteye geldik 2004’te o zaman başladı tekrar ilgim. O zamanın yükselen değeri ise Rijkaard’lı ve tabi ki Ronaldinho’lu Barça idi.

O zamanlar çok vakıf değildim futbol tarihine, takımların kültürlerine, eskiye dayanan sistemlere. Sadece güzel futbolu oldu beni çeken. Her zaman hücum oynayan, topa sahip olan ve bunu harika yeteneklerle süsleyen. Şimdi sorsan Xavi takıma 98-99’da çıkmıştı diye bilmişlik taslarım ama o zamanlar yeni yeni fark ediyordum henüz. Hatta şimdilerde hiç laf söylettirmediğim (neyine söylenecekse artık) Messi’ye, onu ilk izlediğim maçta çok ciddi sallamışlığım vardır. Hiç unutmam J

Zamanla fark ettik Barça’nın birçok futbolcusu altyapıdan çıkar, Cruyff’un temelini attığı sistemle yetiştirilirmiş. Total futbola kadar giderken bunu modern bir şekilde yaptığını da zaten izliyoruz. Arkada her zaman işleyen öyle bir yönetimi var ki oynadıkları hücum futbol felsefesinin hiçbir zaman değişmeyeceğine güvenebiliyorsunuz.

Elbette işlerin tarihi yönü hakkında da bilgi ve fikir sahibi olduk. Her ne kadar şimdilerde pek acı çektikleri söylenemezse de bu geçmişte Katalanların dilleri yasaklanan ve birçok zulüm gören bir millet oldukları gerçeğini değiştirmez. Bu da elbette ki Barcelona’ya olan sempatimi artırmıştır. Bizim memleketteki ırkçılar pek de sevmezler Barcelona’yı bir şeye benzettiklerinden, artık neye benzetiyorlarsa J

Şimdi oynadıkları futbolla, hep hücumu düşünmeleriyle, gelenekleriyle, altyapı kültürleriyle, Cruyff, Guardiola, Messi, Pedro, Xavi, Iniesta,Puyol, Pique’siyle ben bu takımı seviyorum arkadaş. Neden Barçalıyız, sebeplerini arzettik.